7 april 2012: WRB 200 km Zoetermeer

Ondanks de voorspelde kou en nattigheid stelden 33 mannen en vrouwen zich in de vroege ochtend op aan de start van de 200km vanuit Zoetermeer. Leo en Guus waren zichtbaar in hun nopjes met deze hoge opkomst. Om stipt 08.00hr werd er gestart.

Langs de Vliet kregen we een regenbui over ons heen die gelukkig de enige van de dag bleek te zijn, het is jammer dat er nog steeds mensen zijn die zonder spatbordjes rijden om zichzelf en anderen droog te houden. Nabij Leiden bleek de route te zijn versperd door sloopwerken van de A4. JP was er stellig van overtuigd dat de hekwerken niet voor ons bedoeld waren wat tot effect had dat hij en ik als enigen over de bouwplaats en door een weiland kluunden.

Net voor Alphen a/d Rijn werden we ingehaald door een uitgedund groepje en konden we schuilen achter enkele brede ruggen. Helaas was dit voor korte duur, dit groepje reed erg rommelig en ging in Alphen a/d Rijn rechtdoor waar de route naar rechts ging. Ik reed met routinier Peter B. kop over kop langs het mooie riviertje de Meije, Peter had duidelijk wat meer energie in de benen.

Bij Woerdense Verlaat was de ‘geheime’ controle, vanwaar ik vertrok met de groep die even na mij arriveerde. Deze groep reed echter nog rommeliger dan voorheen, na enkele kilometers was de groep al uit elkaar gespat. Vanaf Wilnis reed ik alleen, waarbij ik net voor Vinkeveen een lekke band kreeg. Iedereen stoof mij voorbij, JP vroeg in het voorbijgaan nog heel collegiaal of alles OK was.

Zo´n 10km verder, net na Baambrugge, hoorde ik weer een sissend geluid, ik hoopte nog dat het een tegemoetkomende brommer was maar helaas was het mijn achterband. Ditmaal passeerden Guus, Bjorn en Jukka mij. Al snel had ik ze bijgehaald en bleef ik bij hun tot aan ´t Bluk in Hilversum. Het was voor Jukka de allereerste keer dat hij een dergelijke afstand reed, chapeau voor dit TVZM’77 lid!

Bij ´t Bluk besloot ik om gelijk door te rijden om op tijd thuis te zijn voor de regen en/of koude echt zou toeslaan. Ik kon meerijden met Leonie, Johan en nog iemand. Leonie vertelde dat ze volgende week naar de VS gaat om daar ´even´ een charity ride te rijden, voor het goede doel samen met 3.000 andere fietsers. Eenmaal bij Hekendorp aangekomen kwam ik Ben tegen, we waren beiden verbaasd dat we elkaar troffen. Ik dacht dat hij enorm snel had gereden, hij dacht dat ik al bij de finish zou zijn.

Samen reden we op tot aan Zoetermeer, het randonneurgevoel kwam weer boven. In een opperbeste stemming hielpen we elkaar door de wind, vooral door de Reeuwijkse Plassen en het stuk langs de Gouwe richting Boskoop. De laatste kilometers bleek dat Peter B. slechts op een paar honderd meter voor ons reed, toch presteerde hij het om enkele minuten na ons te finishen zonder dat wij hem hadden ingehaald. Zo blijkt maar weer dat je nooit zeker weet waar iemand zich in het veld bevindt.

In Zoetermeer werden we opgewacht door Leo en de vriendelijke heer en dame achter de bar. Gerrit had een eigen variant van de Heksenwaag gereden en was al bezig met de hersteltraining.

PS. JP die zo collegiaal vroeg of alles OK was heeft later ook twee lekke banden gekregen en was tot overmaat van ramp ook nog eens zijn fietspomp van huis vergeten.

PS2. De naamgeving van deze tocht is afgeleid van de Heksenwaag te Oudewater, tegenwoordig kan je hier zonder gevaar voor eigen leven aanschouwen hoe het er in het verleden aan toeging.